Czy atak Niemiec na Związek Radziecki, rozpoczęty 22 czerwca 1941 roku, był starannie zaplanowaną i mistrzowsko przeprowadzoną operacją czy samobójczym przedsięwzięciem zrodzonym w umyśle tracącego kontakt z rzeczywistością Hitlera? Wiktor Suworow zdecydowanie opowiada się za tą drugą interpretacją wydarzeń. Porównuje siły niemieckie z radzieckimi i dowodzi, że ZSRR miał miażdżącą przewagę pod każdym względem - od dostępnych zasobów i uzbrojenia po kompetencje przywódców czy wywiadu. Stalin był zaskoczony hitlerowskim atakiem tylko dlatego, że nie spodziewał się po swoim dawnym sojuszniku tak szalonego posunięcia...Wiktor Suworow - właściwie Władimir Bogdanowicz Rezun - to znany rosyjski pisarz i historyk. Ukończył Wojskową Akademię Dyplomatyczną w Moskwie, a następnie był rezydentem GRU w Genewie. Po ucieczce do Wielkiej Brytanii został zaocznie skazany na karę śmierci. Dom Wydawniczy REBIS opublikował większość jego książek, m.in. Akwarium, GRU, cykle "Cień zwycięstwa" i "Lodołamacz" oraz powieści z cyklu o Nastii Strzeleckiej.

Druga po Matce diabła część najnowszej trylogii Suworowa poświęconej Wielkiemu Dziesięcioleciu.

Autor wnikliwie analizuje kulisy dojścia do władzy i okres rządów Nikity Chruszczowa, następcy samego Józefa Stalina. Szczególną uwagę poświęca Suworow polityce zagranicznej i wojskowej ZSRS, który konsekwentnie przygotowywał się wówczas do III wojny światowej. Działaniom dyplomatycznym Rosjan m.in. zgodzie na neutralność Austrii, ale utrzymywaniu podziału Niemiec towarzyszyły rozbudowa armii i opracowywanie nowych strategii militarnych.

W tym kontekście na pierwszy plan wysuwa się ponura postać generała Gieorgija Żukowa, znanego zwłaszcza z operacji na poligonie tockim, podczas której wykorzystano najnowszą radziecką broń bombę atomową RDS-4 Tatiana.